week 3

Hallo allemaal,

Lieve allemaal,

nog een beetje slaperig zit ik aan mijn ontbijttafel terwijl mijn semi automaat de was doet. Ik heb namelijk wel een wasmachine in huis, tenminste als je het een echte machine kan noemen... Het is meer een waspan zoals vroeger dan iets anders, het enige verschil is dat je hem niet op het vuur kan zetten.... Je moet er namelijk zelf water in doen via een slang die ik aan een kraan in de douche kan verbinden. Echter, gezien we geen warm water hebben zet ik eerst zoveel mogelijk pannen op het vuur om daarin mijn was te weken. Dan komt het mooie automatische deel, want er zit een draaischroef onderin die op stroom een kwartiertje kan draaien! daarna moet je via een slang die ik in de douche kan leggen het water eruit laten lopen om daarna nog een aantal keer met koud water te spoelen. Vervolgens zit er in hetzelfde apparaat een centrifuge dus hevel ik mijn was daarna over om vervolgens buiten op te hangen! Helemaal geen tijdrovend werkje dus en aangezien ik shirtjes bij het leven moet wisselen omdat ik anders dr. zweet ipv kop ben neemt hetv vaak een hele ochtend in beslag. Het enige voordeel aan hier wassen is dat een droger niet zo snel de was droogt als hier de combinatie wind en warmte!

Afgelopen donderdag was de generator van het ziekenhuis in brand gevlogen en hadden we de hele dag geen stroom! We kwamen 's ochtends allemaal om 7 uur aangezien we rontgen bespreking zouden hebben (een bespreking waarbij je rontgenfoto's van de afgelopen week met de radioloog bespreekt) Maar aangezien we geen lamp hadden om de foto's op te bekijken kon dat niet doorgaan. Verder konden we geen bloedonderzoek doen en ook geen foto's maken. Je bent dan beperkt tot je lichamelijk onderzoek wat op een interne afdeling waarbij evenwichten vaak heel fragiel zijn en je soms echt dagelijks bloedonderzoek moet hebben erg lastig is. Op de IC was er wel een noodagregrator, maar we waren blij dat er niemand aan de beademing lag aangezien die het het ook weleens laat afweten. (dit weten we omdat het de afgelopen maanden al vaker was voorgevallen dat er geen stroom was...) oh ja en een klein detail is dat we wel een andere bespreking gingen doen (met zijn 10en in een klein hokje) en aangezien er geen stroom de airco ook niet werkte!!! Aangezien de internisten allemaal hun poli hadden afgezegd duurde de bespreking ook nog eens drie!!!! uur... De opgietsauna was er niets bij en we hadden aan het eind allemaal visioenen van ijsjes, diepvriezen zwdembaden etc.
Ik vind het werk in het ziekenhuis wel echt super! sommige dingen zijn heel frustrerend, zoals je soms geen stroom hebt of dat je al dagen iets aan de verpleging vraagt en het niet gebeurt of dat er vaak onderzoeken niet gebeuren omdat ergens de aanvraag of het bloed is verdwenen. Toch heeft het ziekenhuisje iets heel gezelligs. Het is heel klein waardoor je al snel gezichten en mensen leert kennen. Alles is daardoor heel toegankelijk waardoor ik zo het laboratorium of de rontgen even in kan lopen als ik iets snel wil regelen. Het nadeel is wel dat er met geen enkele computer wordt gewerkt dus als een foto of een polikaart zoek is is ie ook zoek. In nl kan je ale oude brieven foto's, laboratoriumonderzoek etc in de computer vinden en heb je snel overzicht over een patient. Hier ben je som uren bezig een polikaart te vinden om te weten met wat voor ziektes een patient bekend is en wat voor medicijnen hij slikt. Maar goed alles heeft zijn charme en afgelopen week zijn er twee nieuwe assistenten begonnen en die zijn allebei erg gezellig! Ook de chef was weer terug deze week, dus allemaal vrouwen en een erg gezellig kippenhok!

Morgen gaan we naar overbridge, een plek aan de suriname rivier waar je heerlijk in je hangmat kan hangen en een beetje kan zwemmen! Mm wat is het leven toch zwaar!!!!

kus